Bahane...

Dikkat ettim ki, dini vazifelerini yerine getirmeyen bazıları, ibadetini yapanlardan, hatta dinini öğrenmek için kitap okuyanlardan bile rahatsız oluyorlar.
Otobüste Risale okuyordum, yanımdaki adam rahatsız oldu. Kendi kendine söylenip durdu. Ben de kitabı kapatıp ona hâl hatır sordum. Belki biraz rahatsızlığını gideririm diye düşündüm.
Ben daha adını, mesleğini falan sorarken o hemen kitabı sordu:
-"Arapça mı okuyorsun?'
-"Hayır" dedim, "Türkçe bir kitap ama Kur'an tefsiri, yani içinde gördüğün Arapça kısımları, ayetleri ve hadisleri açıklıyor."
Sonrasında cereyan eden konuşma şöyle:
- Bunlar hep menfaatçi!
- Kimler?
- Hocalar?
- Hangi hocalar? (Halbuki hocaları falan konuşmuyorduk)
- Camide her cuma para topluyorlar. Ben onun için cumaya gitmiyorum.
- Zorla mı topluyorlar?
- Hayır ama Allah rızası için diyorlar.
- Vermezsen kovuyor ya da kızıyorlar mı?
- Hayır, ama ben kendimi baskı altında hissediyorum.
- Peki, okula giden çocukların var mı?
- Vardı, mezun oldular.
- Okulda senden hiç para istemediler mi?
- Ona da sinir oluyordum. Hem de zorla istiyorlardı.
- Çocuklarını okula göndermekten vazgeçmedin değil mi?
- Nasıl vazgeçeyim, çocuklarımın gelecekleri söz konusu.
- İyi ama zorla istemedikleri halde camiden vazgeçmişsin.
Halbuki ebedi hayatın söz konusu!
- ........
- Sakın ibadetten hoşlanmadığı için nefsin sana bahane uyduruyor olmasın?
- Bahane değil, bunlar gerçek.
- Evet, ben de camide para toplanmasından hoşlanmıyorum. Ama biliyorum ki, bu bahaneyle namazı bıraksam, Allah'ın huzurunda bu bahanem bana hiçbir fayda sağlamayacak. Onun için sen kendi ahiretini kurtarmaya çalış. Başkalarının kabahatleri sana özür olmaz.
Recep Şen