Zamanımızda ölüm hakikati daha fazla hayatımıza girmiş, dikkatimize sunulur olmuş. Hazan mevsimi bir taraftan, yaygın hastalıklar diğer taraftan bu gerçeği haykırıyor. Yaşadığı mekan nasıl bitmeye, sönmeye medarsa insan da bu dünyada misafir, geçici, ölümlü olduğu gerçeğini daha fazla hatırlıyor. O halde daimi memlekete göre hareket etmeli, hazırlığı ona göre yapmalı.
Hayat gibi ölüm de tesadüfi değil. Bir faili var. Zamanı geldiğinde yaprakları sarartan ve toprağa düşürtüp çürüten kudret, hayatı da baharı da tekrar verendir. Topraktan tekrar bizi kaldıracak kudrete de O sahiptir. Toprakta çürüyüp kaybolsak da, herkes tarafından unutulsak da hiç unutmayan, her şey ilminde kayıtlı olan, her şeye gücü yeten biri olduğuna inanmak ne güzeldir!
Yorumlar
Yorum Gönder