İçi bal fıçılarıyla dolu bir gemi limana yaklaştı. İşçiler bal fıçılarını boşalttıkları sırada fakir olduğu her hâlinden belli olan yaşlı bir kadın elinde küçük bir kâseyle çıkageldi. Balların sahibi olan tâcirin yanına gidip, kendisine kâse dolusu bal vermesini istedi.
Tâcirin sessiz kalıp kendisine bal vermediğini gören yaşlı kadın ümitsizce geri döndü...
Yaşlı kadın oradan ayrılınca tâcir, olaya şahit olan genç çalışanını çağırıp yaşlı kadını takip etmesini ve evine bir fıçı dolusu bal götürmesini söyledi.
Genç adam şaşırıp kalmıştı:
Kadıncağız sizden azıcık bal istedi, vermediniz; şimdi ise bir fıçı bal gönderiyorsunuz...!
Tâcir cevap verdi:
Ey genç!
O kendi miktarınca ve ihtiyacı kadar ister, ben de kendi miktarımca ve gücüm kadar bağışladım...
Allah'ım!
Bizim ihtiyaç kâselerimiz küçük ve derinliği azdır...
Ya zülcelâli vel ikram ve Ya erhamürrahimin.
Ya Cevad...
Kendi cömertliğin miktarınca bizlere lutfet, lutfunla muamele eyle, kahrınla imtihan eyleme, senin lutfunla imtihanın bile çetindir, biz acizlere akraba ve dostlarımıza, yaranımıza ve dahi ümmet-i Muhammed’e kereminle muamele eyle, müslümanlara firaset ve izzetini tekrar lutfeyle
Yorumlar
Yorum Gönder