Dünyanın rahatları da, cennetleri de geçicidir, yok olucudur. Peygamberimiz, "Dünyada rahat yoktur." buyurmuş.
İnsanın hayatı boyunca yakalandığı hastalıklar, geçirdiği musibetler, belalar, felaketler yüzünü hep ahirete çevirmek içindir.
Tamamen rahatlık döşeğinde olan, nimetler içerisinde yüzen insan, çoğu zaman bu dünyanın geçici olduğunu hatırlamıyor. Polattan, mermerden bir vücudu varmış gibi hep dünyayı istiyor. Oysa dünya elem doludur. Bütün sevdiklerimizin göç ettiği, sevgililerin gittiği yere bizler de gideceğiz.
Bu dünyada bir misafir gibi davranmalı, gideceğimiz yere hazırlıklı olmalı. "Dünya madem fanidir, değmiyor alaka-i kalbe" demeli. Fitne ve felaketlere karşı tedbirlerini alıp, mümkün mertebe, selam yurduna, sonsuz saadete odaklanmalı. Gerçekte bütün sahip olduklarımız yakında elimizden tamamen çıkacak.
Yorumlar
Yorum Gönder