Gençliğimizde Estarabim, Fesübhanallah, Şaşkın gibi şarkılarıyla yer etmiş Erkin Baba da terk-i diyar eyledi. Bazı şarkılarını severdim. Hayatı bir devrin özeti gibiydi. Ülkemizde ilklerin öncülerindendi. Farklılığı ilk bakışta saçlarıydı. Bir zamanlar dayatılan her şeye karşı olduğunu gösteren ve protest bir hareket olan hippilerin akımıydı bu. O akımın Türkiyedeki temsilcisi oldu. Aslında başkalarınca biçilen gömleği giymek istemeyen kendi tarzını özgürce ortaya koymak isteyen biriydi. Bu yüzden çocuğunu bile okula göndermedi. Kendi bildiği şekilde eğitti.
Müzik tarzında da doğu ve batıyı birleştirerek herkesin gönlünde yer etti.
Geçen gördüm ki, bir röportajında, istiklal marşımızın bestesinin çok kötü yapıldığını, bu yüzden herkes tarafından söylenemediğini dile getiriyordu. Kendisinin bu konuda çalışmasının olduğunu, istenirse bunu verebileceğini belirtiyordu.
Ahir ömründe bu toprağın değerlerine sahip çıkan ve "Allah Yar Yar" diye vefat eden Cem Karaca gibi akıbeti nedir bilinmez ama bir arayış içinde olduğu belliydi. Bir ara şarkısını da yaptığı Hare Krişna adlı bir Hintlinin öğretisine kapıldı.
Vasiyetinde vefat ettiği Kanada/Toronto'daki cenazesinde hiç bir tören istememesi ile ayrı bir garipliğe sahip oluyordu. Ne diyelim toprağı bol olsun.
Yorumlar
Yorum Gönder